Machine Work Chandigarh Studio

JAK TO DZIAŁA: MASZYNKA DO TATUAŻU Prekursorem konstrukcji maszynki do tatuażu był nie kto inny, jak Thomas Edison. Jego elektryczne pióro do dziurkowania papieru to jeden z jego nielicznych wynalazków – w jednym rzędzie z gadającą lalką i maszyną do wykrywania duchów - z którymi geniusz tak naprawdę sam nie wiedział, co począć dalej. Kłopotliwy patent Edisona rozwinął w 1891 roku niejaki Samuel O'Reilly. To on wyposażył maszynkę w dziób z tuszem, nadając jej zupełnie nowe zastosowanie. Od czasu wynalezienia maszynki do tatuażu zasada jego nanoszenia pozostaje niezmienna - barwnik zostaje wprowadzony pod naskó- rek za pomocą specjalnych igieł wprawianych w szybki ruch przez mechanizm elektromagnetyczny. Optymalny kąt ustawienia igieł względem ciała to 45 stopni. Przy mniejszym lub większym wychyleniu tusz może wypływać, rozmazując rysunek Fizyczne zjawisko napięcia powierzchniowego cieczy sprawia, że tusz nie spływa z igieł – „trzyma się" ich mimo siły ciążenia. Uwalnia go dopiero szybki ruch mechanizmu. Krople pigmentu powinny dostać się do środkowej warstwy skóry zwanej skórą właściwą (dermis), która zależnie od cech indywidualnych znajdu- je się na głębokości od 1,5 do 7 mm. Zbyt płytkie nakłucie sprawia, że rysunek jest nietrwały, a zbyt głębokie powoduje zwiększony ból i krwawienie. Ułamek sekundy po ukłuciu kropelka pigmentu dostaje się do skóry właściwej. Zależnie od rodzaju maszyn- ki i zamierzonego efektu (linie, cieniowanie) częstotli- wość nakłuć waha się od 50 do 3.000 na minutę. Igła przebija naskórek. Barwnik – wbrew powszechnej opinii nie jest wyciągiem z roślin, ale mieszaniną drobno sproszkowanych minerałów o określonym kolorze w roztworze alkoholu, gliceryny i wody destylowanej. Rama - „rusztowanie" mechanizmu, często w stylizowanej fomie, odlewane lub wycinane z metalu. Dziób – łoże na igły i minizasobnik tuszu. Sprężyny – dwie cienkie blaszki wprawiane w drganie przez elektromagnes; docisk reguluje śruba dociskowa. Igły – lutowane po kilka w jednej lub kilku liniach albo na okrągło, zależnie od przeznaczenia. Rura - cylindryczna prowad- nica drutu z igłami i jednocze- śnie uchwyt dla tatuażysty. Kotwica – element łączący me- chanizm elektromagnesu z igłą. Przyłącza do ze- wnętrznego źródła zasilania. Cewki mają od 8 do 12 zwojów; moc dobiera się zależnie od liczby i przeznaczenia igieł (konturowanie, cieniowanie, wypełnianie). Infografika: Ryszard Popiołek, zdjęcia: Shutterstock